"Αυτή την "ουσία". Θα το πω, σκάσε. Αυτή τη δικλείδα. Αυτό το στοιχείο. Αυτό το πράμα που κρατούσε κεφάλι και θέση, μαζί, κουμπωτά, ταλαντευόμενα, κουδουνιστά (πλην σε θέση), το έδιωξα. Να χωθώ βαθιά βαθιά, μόνη μου μόνη μου. Αυτό έλεγα. "Δε θέλω τηηη συυυμπόνιααα κανενός", γκλιν γκλον και κεφάλια κουδούνιζαν.
Τώρα δεν έχω κεφάλι, δεν έχω θέση. Μπήκα με τα μπούνια. Ξανά. Έχω ρουφήξει νερό από μύτες, στόματα, μάτια, αυτιά. Με τα ίδια. Τα γνωστά. Τα μαλακισμένα τα μπούνια.
Φεύγουν μάτια, χοροπηδάνε αυτιά, κυματίζει σαλάκι στο βάθος, κυματίζει σαλάχι εντός κρανίου. Διαδοχικές μαλακίες. Διαδοχικές κινήσεις. Τα προμελετημένα, τα προβλέψιμα, τα μαλακισμένα τα μπούνια.
Τα μπούνια. Κολύμπια και βαρκάδες και μπούνια. Τώρα θα κουραστώ. Θα παραιτηθώ λίγο γιατί βαριέμαι κιόλας. Και μη δω κανέναν καριόλη να έρχεται για τεχνητή αναπνοή που θα ξεβραστώ η φώκια. Θα φτύσω πνευμόνι και (βλ. προηγούμενες αναρτημένες ασυναρτησίες -και ασυναρτημένες αναρτησίες-) δεν είναι να τα χαραμίζω έτσι τα πνευμόνια.
Μετά τιμής,
Το Κέρατο."
ps: έχω άντρα ζωής. (Γαμώ) τον χριστό μου! Με το άρθρο του.
Τώρα δεν έχω κεφάλι, δεν έχω θέση. Μπήκα με τα μπούνια. Ξανά. Έχω ρουφήξει νερό από μύτες, στόματα, μάτια, αυτιά. Με τα ίδια. Τα γνωστά. Τα μαλακισμένα τα μπούνια.
Φεύγουν μάτια, χοροπηδάνε αυτιά, κυματίζει σαλάκι στο βάθος, κυματίζει σαλάχι εντός κρανίου. Διαδοχικές μαλακίες. Διαδοχικές κινήσεις. Τα προμελετημένα, τα προβλέψιμα, τα μαλακισμένα τα μπούνια.
Τα μπούνια. Κολύμπια και βαρκάδες και μπούνια. Τώρα θα κουραστώ. Θα παραιτηθώ λίγο γιατί βαριέμαι κιόλας. Και μη δω κανέναν καριόλη να έρχεται για τεχνητή αναπνοή που θα ξεβραστώ η φώκια. Θα φτύσω πνευμόνι και (βλ. προηγούμενες αναρτημένες ασυναρτησίες -και ασυναρτημένες αναρτησίες-) δεν είναι να τα χαραμίζω έτσι τα πνευμόνια.
Μετά τιμής,
Το Κέρατο."
ps: έχω άντρα ζωής. (Γαμώ) τον χριστό μου! Με το άρθρο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου