κι επιβιώσαμε απ' τις τύψεις (το διττό)

όχι αλήθεια,

αν δεν έχεις τίποτα να κερδίσεις,
έχεις κάτι να χάσεις;


αναλύω: Δεν είναι ερώτηση μες στην αισιοδοξία και την παρότρυνση και μια φωτογραφία από πίσω και γίναμε. Αντιθέτως. Δεν υπάρχει κάτι στατικό, δεν έχεις τρίτη επιλογή, αυτή της αδράνειας. Δεν κερδίζεις με τη μία επιλογή και χάνεις με την άλλη. Επιλέγεις με ποια επιλογή θα θεωρήσεις τον εαυτό σου κερδισμένο και με ποια χαμένο. Βαφτίζεις. Κάνεις πατ-πατ στον εαυτό σου.

Αυτοκαθυσηχάζεσαι.

Επέλεξα να μην κερδίσω τίποτα.
Επέλεξα να μη χάσω τίποτα.
Επέλεξα την αδράνεια.

Είμαι ηλίθια.
Βάφτισα επιλογές, τις πήρα, τις ξαναβάφτισα, τις ξαναβάφτισα.. Άλλαξαν τα ονόματα κι η κατάσταση έμεινε ίδια. Μάλλον όχι. Η κατάσταση δεν έμεινε ίδια, αλλά σίγουρα δεν επηρεάστηκε απ' τις ευφάνταστες μαλακίες μου. Κυλιόμενη.

Επομένως.
Είμαστε ηλίθιοι.

Και παίζουμε με τα κεφάλια μας.

Και (με) βαριέμαι όταν καταλαβαίνω τι παιχνίδια παίζω.