Αντιψευδαίσθηση

"...λοιπόν κάνεις ό,τι κάνεις, μιλάς με κόσμο, βάζεις λεμονάδα σε σαμπανοπότηρο βρε αδερφέ και γυρνάς στο δωμάτιό σου και σκέφτεσαι: ok τι έκανα μόλις τώρα; τα είπα όλα αυτά ή τα δα στον ύπνο μου;
ε και σκάει μύτη το σαμπανοπότηρο πάνω στη συρταριέρα κ ενώ ξέρεις ότι δεν έκανες και τίποτα τραγικό, νορμάλ όπως συνήθως συμπεριφέρθηκες, νιώθεις πως η ευρύτερη περιοχή του μυαλού σου παίζει με την υποπεριοχή που χρησιμοποιείς εσύ."

Χρόνια...

Κι όσοι ξέρουν πως τα εννοώ θα τ' ακούσουν κάποια άλλη μέρα που θα γίνει πιο σημαντική απ'
"αυτές".

Μπογιάτισμα

Γνώρισα τον καλύτερο άνθρωπο του κόσμου.

μόνο που δε θυμάμαι το προσωπό του
δε θυμάμαι τις κινήσεις του
δε θυμάμαι τη φωνή του
αλλά ήταν αυτός είμαι σίγουρη
και ίσως να 'ταν όμορφη η στιγμή
ίσως να αμφέβαλα
ίσως να ήξερε

και ίσως να μην έχει καμία μα καμία σημασία.




Τόσο αφελείς που θα αφεθούμε.

The city sunset over me

Aleinn á ný

Θα μετρήσω την ευφυΐα με δείκτη τη σημασία που δίνω σε γεγονότα και υποθέσεις, σε σκέψεις γενικότερα, σε πράγματα στα οποία κάνω την τιμή να τους αφιερώσω τζούρες συναισθήματος. Αυτά τα «πράγματα» που τα χώνουμε στις κατηγορίες της χαρτορίχτρας: επαγγελματικά, οικονομικά, αισθηματικά. Γίνονται πιο κουλτουριάρικα όμως, μπαίνουν τα ψυχοτέτοια, ξυπνάν συνειδήσεις οικολογικές, πολιτικές και γενικά λοιπές.

Υπάρχει όμως και το άλλο. Δεν είναι πιο σημαντικό το κατά πόσο θες να μπεις στη διαδικασία ψαξίματος; Δηλαδή αν γνωρίζεις ότι το θες; Αν γνωρίζεις ότι ο λόγος που το κάνεις είναι γιατί σου αρέσει να σε βασανίζεις; Γιατί θες να ψάξεις. Δε θες να βρεις. Το γουστάρεις μάνα μου το μελόδραμα, δε το γουστάρεις;

I'm cheating on me

Βρισκόμαστε σε σύγχυση.
Βρισκόμαστε σε αρχή δημιουργίας.